W procesie wyceny przedsiębiorstwa niejednokrotnie stosuje się też metodę likwidacyjną. W pełnej nazwie określa się ją jako metodę rynkowej wartości likwidacyjnej. Kiedy warto ją zastosować i jak zrobić to poprawnie?
Czym jest metoda likwidacyjna?
Metodę likwidacyjną, a raczej metodę rynkowej wartości likwidacyjnej, stosuje się najczęściej w odniesieniu do rozpoczętej lub przewidywanej upadłości i likwidacji przedsiębiorstwa. Przedmiotem wyceny są zatem przedsiębiorstwa, którym grozi utrata płynności finansowej. Podstawowym zadaniem metody likwidacyjnej jest stwierdzenie, jaką wartość miałoby przedsiębiorstwo, gdyby w danym momencie miało dojść do jego sprzedaży. Celem takiej wyceny jest z reguły stwierdzenie, czy bardziej opłacalna i czy w ogóle zasadna jest sprzedaż podmiotu, czy należy pogodzić się z nieuchronną likwidacją.
Jak wycenić przedsiębiorstwo przy użyciu metody likwidacyjnej?
Rzeczoznawcy majątkowi, wykorzystując metodę likwidacyjną, w pierwszej kolejności szacują wartość sprzedaży aktywów, które posiada przedsiębiorstwo, a także należności, które teoretycznie można by było odzyskać. W ramach drugiego etapu określają dyskonto z tytułu szybkiej sprzedaży poszczególnych aktywów. Określenie dyskonta polega na stwierdzeniu, o ile mniej będą warte aktywa, jeżeli będzie trzeba je natychmiast sprzedać, bo jak wiadomo natychmiastowa sprzedaż często polega na dość znaczącym obniżeniu ceny. Dalej ustala się, jakie zobowiązania posiada przedsiębiorstwo i jakie zobowiązania będzie potencjalnie miało w przyszłości, a także dokonuje się ich wyceny. Do tego wszystkie dodaje się koszty ewentualnej likwidacji przedsiębiorstwa, w tym odprawy pracowników. Ostatecznie dokonuje się odjęcia od potencjalnych zysków, ustalonych kosztów i zobowiązań.
Czy warto stosować metodę likwidacyjną?
Metoda likwidacyjna, jak wszystkie pozostałe metody majątkowe, opiera się na rzeczywistych danych na temat rzeczowych składników majątkowych przedsiębiorstwa. Z tego powodu uchodzi za bardzo dokładną. Problemy może jednak sprawiać wycena nietypowych składników majątkowych, jak chociażby własności intelektualnych.
